ایکی گای یک مفهوم ژاپنی به معنای “دلیل بودن شما” است. “ایکی” در ژاپنی به معنای “زندگی” است و “گای” به معنای “ارزش” است. ایکی گای ما هدف زندگی یا سعادت ماست. ایکی گای چیزی است که ما را شاد می کند و به ما انگیزه می دهد که هر روز از رختخواب بلند شویم.
کاملا اتفاقی با این مفهموم برخورد کردم و برای من مثل خیلی مفاهیم دیگر ژاپنی درخشان بود و بسیار به قلبم و برداشت فلسفی ام از زندگی نزدیک بود و شاید تجربه زیسته من از ایکی گای برای دیگری نیز جذاب باشد.
ایکی گای ترکیبی از چهار جزء اساسی زندگی است: آنچه در آن خوب هستیم. آن چه دوست داریم. آن چه دنیا به آن نیاز دارد و آن چه برای آن به ما پول پرداخت می کنند. زمانی که به طور مداوم کاری را انجام می دهیم که دوست داریم و در آن مهارت داریم و در عین حال برای دنیای اطرافمان هم سودمند هستیم و درآمد مورد نیازمان را داریم در چنین حالتی احتمالا ایکی گای را یافته ایم.
ایکی گای تنها به هدف شخصی و لذت فرد در زندگی اشاره نمی کند و تنها زمانی ایکی گای را می یابیم که به دیگران شامل کل حیات سود برسانیم.
هر کسی یک ایکی گای دارد که در تلاقی خاص اشتیاق، استعداد، حرفه و پتانسیل برای سود بردن دیگران از فعالیتهای آن فرد است. فقط مسئله پیدا کردن آن است. سفر به ایکی گای ممکن است نیاز به زمان، تفکرعمیق و تلاش داشته باشد، اما این سفری است که همه ما می توانیم انجام دهیم.
برای من این سفر یک جایی در زندگی به مرور آغاز شد و نمی دانم چه زمانی ایکی گای خود را خواهم یافت ولی می توانم بگویم خود سفر بسیار لذت بخش است. شاید قبل از رسیدن به ایکی گای سفر من و شما پایان یابد ولی بی شک در هر نقطه ای که پایان باشد اگر در مسیر ایکی گای قدم برداشته باشیم در بهترین نقطه زندگی مان پایان را تجربه خواهیم کرد.
برای اینکه تصویری از ایکی گای داشته باشید گرافیکی را در کپشن این نوشتار گذاشته ام تا برای دوستانی که مثل من بصری هم هستند کمک کننده باشد.
ایکی گای یک مفهوم به هم پیوسته است و نمی توان آن را به قدمهای جدا از هم تفکیک کرد ولی برای اینکه شفاف تر آن را لمس کنیم در مورد چهار رکن اساسی که با تلاقی هم آن را تشکیل می دهند کمی خواهم گفت:
آن چه دوست داریم: شامل کارهایی است که انجام می دهیم یا تجربه می کنیم که بیشترین لذت را در زندگی برای ما به ارمغان می آورد و باعث می شود بیشترین احساس سرزندگی و رضایت را داشته باشیم ممکن است قایقرانی، نوشتن شعر، بازیهای کامپیوتری، آواز خواندن در یک گروه موسیقی، گذراندن اوقات فراغت با دوستان و غیره باشد. باید به خودمان اجازه دهیم عمیقاً در مورد آنچه دوست داریم فکر کنیم، بدون هیچگونه نگرانی در مورد اینکه آیا در آن مهارت داریم، آیا دنیا به آن نیاز دارد یا می توانیم برای انجام آن پول دریافت کنیم.
آن چه در آن خوب هستیم: شامل هر چیزی است که در آن مهارت داریم، مانند مهارت هایی که آموخته ایم، سرگرمی هایی که دنبال کرده ایم، استعدادهایی که از سنین پایین نشان داده ایم. چیزی که در آن مهارت داریم می تواند مثلا نواختن پیانو ویا همدل بودن، صحبت در جمع، ورزش، جراحی، یا نقاشی باشد. پاسخ به این سوال شامل استعدادها یا تواناییهای ما میشود، خواه به آنها علاقه داشته باشیم یا نه، چه دنیا به آنها نیاز داشته باشد، چه بتوانیم برای آنها پول دریافت کنیم.
آن چه دنیا به آن نیاز دارد: دنیا در اینجا ممکن است انسانیت به عنوان یک کل باشد، یک جامعه کوچک که با آن در ارتباط هستیم، یا کل هستی و موجودات باشد. آنچه دنیا به آن نیاز دارد ممکن است بر اساس برداشت ها یا نیازهای ما باشد که توسط دیگران بیان شده است. نیازهای دنیا ممکن است شامل پزشکی ماهر، آب تمیز، ساختن خانه و سرپناه یا آموزش کودکان باشد در اینجا ایکی گای با افراد دیگر ارتباط برقرار می کند و فراتر از نیازهای فرد را می بیند.
آن چه برای آن به ما پول پرداخت می کنند: شامل آن چیزی است که شخص دیگری مایل است برای آن به ما پول بپردازد یا آنچه احتمالا قابلیت دریافت پول در آتیه را خواهد داشت (در اینجا نیم نگاهی هم به فضای استارت آپی و متاورس داشتم) ممکن است درصخره نوردی بسیار خوب باشیم ولی آیا می توانیم برای آن پول دریافت کنیم شاید بشود. این که آیا می توانیم برای علایق یا استعدادهای خود دستمزد دریافت کنیم به عواملی بیرونی مانند وضعیت اقتصادی جامعه واینکه آیا علایق واستعدادهای ما مورد تقاضا هستند هم بستگی دارد.
سفر یافتن ایکی گای سفری درونی است و نسخه آماده ای ندارد. مهم این است که سوالات اساسی از خود پرسیده باشیم و با ابزارهای فردی مختص خودمان به سمت آن برویم.
برای شما سفر لذت بخشی را آرزومندم.
